Temiz su kaynakları ya da atık sularda bulunan her türlü madde ve metal iyonları belirli limitlerin üzerinde çevreye ve insan sağlığına zararlıdırlar. Suda bulunan ağır metaller ise düşük konsantrasyonda olsalar dahi çevreye ve insan sağlığına zararlıdırlar.
Ağır metaller, dışarıdan hiçbir kimyasal ya da fiziksel müdahale olmadan sudan ayrılabilecek yapıda değildir. Ürünlerimiz ağır metallerle raksiyona girerek onları çökelebilen metal tuzlarına dönüştürmekte ve diğer fiziksel koagülasyon mekanizmaları ile sudan ayrışmasını sağlamaktadır.
Bazı ağır metaller ve içmesuyundaki limitleri TS 266 standardına göre aşağıdaki tablodaki gibidir:
Bu iyon ve ağır metallerin kaynak ve etkileri ise şu şekildedir:
Baryum: Baryum tuzları genel olarak kağıt ve boya sanayinde kullanılmaktadır. Sularda izin verilen Baryum limiti 1 mg/L ‘dir. Bu limit aşılırsa canlılarda böbrek ve dolaşım bozukluklarına yol açar.
Krom: Krom; krom kaplama, krom oksit üretimi, katalizör üretimi sanayilerinde kullanılır. Deri hastalıkları ve karaciğer bozukluklarına neden olur.
Bakır: Değişik alanlarda kullanılır. Yüzeysel sularda 1 mg/L altında bile su bitkilerine zehirli etki yapabilir.
Nikel ve Kobalt: Elektrolitik kaplamada kullanılır. Yüksek dozlarda kansere neden olabilmektedir.
Kadmiyum: Limitler aşıldığında canlılarda yüksek tansiyon ve böbrek hastalıklarına neden olurlar.
Kurşun: Boru, boya, akü sanayinde kullanılır. Kısırlık, beyin ve böbrek rahatsızlıklarına yol açar.
Civa: Bazı boyalarda, döşeme ve mobilya cilalarında bulunur. Plastik, kağıt, kumaş yapımında yardımcı madde olarak kullanılır.
Arsenik: Doğal sularda yaygın olarak bulunabilen bir elementtir. Doğal seviyesi 20 ppm’dir. Arsenik toksisitesi diğer elementlerden farklılık göstermektedir. Arsenik; maden, metalurji sanayinde kullanılmaktadır. Zaman zaman arsenikli tarım ilaçlarının kullanılması neticesindede arsenik sulara karışmaktadır.